موضوع چینش کابینه از حساس ترین موضوعات روز است. جریان های سیاسی در این خصوص شدیدا فعال بوده و هر یک با توجه به جایگاهی که از خود در مواجهه با دولت و رئیس جمهور تعریف کرده اند، به دنبال تاثیرگذاری بیشتر هستند.
رایزنی جریان ها و شخصیت های سیاسی با رئیس جمهور در خصوص چینش کابینه فی نفسه امری طبیعی است و نمی توان به آن خرده گرفت اما به عقیده نگارنده جریان های سیاسی کشور از ضعف "درک بلند مدت استراتژیک" برخوردارند.
دولت روحانی در چهار سال گذشته تلاش زیادی جهت نرمالیزاسیون فضای سیاسی صورت داد و از تبعات مثبت آن می توان به تلطیف شدن نسبی فضا برای جریان اصلاح طلب اشاره نمود.
اما آن چه که شرایط غیر طبیعی حاکم بر مناسبات دو جناح سیاسی از یک سو و اصلاح طلبان با نهادهای قدرت در سوی دیگر که حاصل انشقاق عمیق و انقطاع روابط میان دو جناح اصلاح طلب و اصولگرا و البته نهادهای قدرت پس از سال ۸۸ را می تواند تغییر دهد، "گفت‌وگوی ملی" بین اصلاح طلبان و اصول گرایان و به صورت راهبردی تر در مرکز مختصات سیاسی میان جناح اصلاح طلب و نهادهای قدرت است.
تردیدی نیست یک دولت فراجناحی که خود فارغ از حاشیه ها و بلوک بندی های چپ و راست باشد، می تواند شرایط چنین گفت‌وگویی را فراهم نماید.
در واقع باید دست رئیس جمهور را باز گذاشت تا به اختیار در کابینه از شخصیت های متخصص هر دو جناح استفاده نماید.
قدر مسلم افزایش درک استراتژیک جریان های سیاسی و متعاقب آن عدم سهم خواهی از رئیس جمهور روحانی، می تواند از کابینه فراجناحی زمینه "گفت‌وگوی ملی" را مهیا کند.
کافی است فعالان و تصمیم گیران جناح های سیاسی کمی افق دید خود در سیاست را بلندتر کرده و تفاهم اصولی بلند مدت برای اعتلای ایران را قربانی منافع زودگذر جناحی نکنند‌.


سید محسن امامی فر

برچسب ها: سید محسن امامی فر کابینه دولت دوازدهم گفت‌وگوی ملی